Asset Publisher Asset Publisher

Organizacja nadleśnictwa

Nadleśnictwo jest podstawową, samodzielną jednostką organizacyjną Lasów Państwowych działającą na podstawie Ustawy o lasach.

Nadleśnictwo Żmigród Podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu, która prowadzi nadzór i koordynuje działania nadleśnictwa na Dolnym Śląsku.
Nadleśnictwo dzieli się na:
-  11 leśnictw rewirowych
- 1 szkółka leśna

Nadleśniczy jednoosobowo kieruje nadleśnictwem i ponosi za nie odpowiedzialność oraz reprezentuje je na zewnątrz.

 

Zastępca nadleśniczego odpowiada za prawidłową organizację i realizację planowania i wykonawstwa zadań w zakresie gospodarki leśnej. Sprawuje nadzór nad całokształtem działalności leśnictw, szkółki leśnej oraz łowiectwa. Kieruje działem gospodarki leśnej.

 

Dział Gospodarki Leśnej  prowadzi całokształt spraw związanych z planowaniem, organizacją i nadzorem prac w zakresie selekcji i nasiennictwa, szkółkarstwa, hodowli lasu, ochrony lasu, ochrony przeciwpożarowej, ochrony przyrody i zagospodarowania turystycznego, łowiectwa oraz pozostałych  działów zagospodarowania lasu, urządzania lasu, użytkowania lasu jak również sprzedaży  drewna i produktów niedrzewnych, postępu technicznego i technologicznego, stanem posiadania, ewidencją gruntów oraz udostępnianiem lasu, a także przygotowuje i obsługuje merytorycznie narady nadleśniczego z kierownikami działów i leśniczymi.                                                                                                       Ponadto wykonuje zadania w zakresie funkcjonowania leśnego kompleksu promocyjnego „Lasy Doliny Baryczy".  Sporządza plany z w/w zagadnieniami i przygotowuje dokumenty tych planów do zamówień publicznych.

 

Leśnictwa  są  podstawową jednostką terenową w nadleśnictwie, w której bezpośrednio prowadzona jest gospodarka leśna. Leśnictwem kieruje leśniczy przy pomocy podleśniczego.

 

Stanowisko do spraw kontroli zajmowane jest przez jednego  Inżyniera nadzoru. Inżynier nadzoru kontroluje prawidłowość wykonywania czynności gospodarczych w nadleśnictwie oraz zadania wynikające z ochrony mienia i udostępniania lasu. Wydaje  zalecenia w zakresie ustalonym przez nadleśniczego i ściśle współpracuje z zastępcą nadleśniczego poprzez wzajemne konsultacje, zgłaszanie uwag i propozycji.

 

 

Główny Księgowy wykonuje zadania i ponosi odpowiedzialność w zakresie księgowości, finansów, planowania finansowo-ekonomicznego, analiz, sprawozdawczości, a także organizuje i sprawuje kontrolę wewnętrzną dokumentów finansowo - księgowych. Główny księgowy kieruje działem finansowo – księgowym.

 

 

Sekretarz podlega bezpośrednio nadleśniczemu. Zajmuje się  całokształtem spraw związanych z pełną obsługą administracyjną nadleśnictwa, administruje nieruchomościami, sporządza i realizuje plany budów i zakupów środków trwałych  oraz plany remontów w zakresie infrastruktury. Sprawuje nadzór nad sprawami zamówień publicznych oraz gospodarką transportową. Sekretarz kieruje działem administracji.

 

Stanowisko do spraw pracowniczych podlega bezpośrednio nadleśniczemu. Pracownik prowadzi całokształt spraw kadrowych w Nadleśnictwie.   Przy współpracy ze stanowiskiem do ds. bhp organizuje badania, szczepienia dla pracowników nadleśnictwa. Ponadto do zadań pracownika należy prowadzenie i nadzorowanie spraw gospodarczo-obronnych, obrony cywilnej, kancelarii tajnej w nadleśnictwie oraz spraw związanych z ochroną tajemnicy państwowej.

 

Stanowisko do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy podlega bezpośrednio  nadleśniczemu. Do zadań pracownika należy koordynacja całokształtu spraw związanych z przestrzeganiem przepisów  i zasad bhp w nadleśnictwie, analizowanie przyczyn wypadków przy pracy i skutków chorób zawodowych, a także stanu zdrowotnego załogi i innej działalności profilaktycznej oraz podejmowanie środków zaradczych w zakresie bhp.

 

Posterunek Straży Leśnej  jest komórką organizacyjną nadleśnictwa powołaną do zwalczania przestępstw i wykroczeń z zakresu szkodnictwa leśnego oraz wykonywaniem innych zadań związanych   z ochroną mienia Skarbu Państwa będącego w zarządzie Nadleśnictwa. Posterunkiem kieruje Komendant Posterunku Straży Leśnej, podległy bezpośrednio nadleśniczemu.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Ochrona lasu

Ochrona lasu

Działania w ochronie lasu określić możemy jako zespół różnorodnych czynności, których celem jest zachowanie trwałości lasu, poprzez podnoszenie jego naturalnej odporności (zabiegi profilaktyczne) oraz – w przypadkach koniecznych , gdy występuje zagrożenie dla istnienia lasu - poprzez zabiegi ochronne, niwelujące ujemne oddziaływanie konkretnego czynnika szkodliwego.

W zależności od rodzaju czynnika szkodliwego, zagrożenia dzielimy na biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne), abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury) oraz antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).

Ochrona lasu przed czynnikami biotycznymi

Działania wynikające z wpływu organizmów żywych na środowisko leśne.  Podstawowym elementem jest ochrona lasu przed szkodliwymi owadami – zajmuje się szeroko pojętą profilaktyką i usuwaniem skutków działalności szkodników owadzich w różnych fazach rozwojowych drzewostanów.

Ważnym zagadnieniem jest ochrona przed szkodnikami pierwotnymi (liściożernymi), takimi jak brudnica mniszka, strzygonia choinówka, poproch cetyniak, boreczniki czy  osnuja gwieździsta. W tym celu prowadzone są różne prace prognostyczne, np. liczenie samic brudnicy mniszki podczas przejścia przez zagrożone drzewostany w czasie kulminacji rójki, jesienne poszukiwania zimujących stadiów szkodników sosny.

Według prognozy, stworzonej na podstawie wyników zebranych podczas w/w prac prognostycznych w 2022 roku, lasy Nadleśnictwa Żmigród zagrożone są w stopniu słabym przez boreczniki, jednak z uwagi na silne zagrożenie drzewostanów nadleśnictw bezpośrednio sąsiadujących uwaga leśników musi być wytężona cały czas.

         

Starsze drzewostany iglaste narażone są na szkody od szkodników wtórnych (uszkadzających drewno) takich jak cetyńce, korniki i przypłaszczek granatek. W związku z faktem nękania lasów Nadleśnictwa Żmigród przez szkodniki wtórne od 2012 roku obowiązuje Plan operacyjny ochrony drzewostanów przed szkodnikami wtórnymi dla Nadleśnictwa Żmigród. W opracowaniu tym opisany został sposób ograniczenia populacji szkodników wtórnych w Nadleśnictwie Żmigród, który polega m.in. na: wyznaczaniu, terminowym usuwaniu i wywożeniu z lasu drzew zasiedlonych, utylizacji resztek poeksploatacyjnych (gałęzi, kory) powstałych podczas pozyskiwania drzew zasiedlonych, terminowym wywozie pozyskanego drewna z lasu, a w razie jego pozostawania w lesie w okresie wiosennym i letnim – korowaniem i wykładaniem pułapek wabiących.

Bardzo ważnymi sprzymierzeńcami leśnika w walce z nadmiernym rozmnożeniem się szkodliwych owadów są ptaki.

 

Bardzo ważnymi sprzymierzeńcami leśnika w walce z nadmiernym rozmnożeniem się szkodliwych owadów są ptaki. Aby poprawić ich warunki bytowania, wywieszamy w lasach budki lęgowe, które regularnie konserwujemy i czyścimy.  Zimą, natomiast dokarmiamy ptaki.

Kolejnym elementem  ochrony lasu przed czynnikami biotycznymi jest ochrona lasu przed grzybami. 12% powierzchni leśnej  Nadleśnictwa Żmigród, stanowią drzewostany na gruntach porolnych. I to one zagrożone są najbardziej przez opieńkę oraz hubę korzeniową. W celu ograniczenia rozprzestrzeniania się tych patogenów stosowane są metody biologiczne (zabezpieczanie pniaków preparatem PG IBL – Phlebia gigantea).

Dużą wagę przykłada się do  ochrony lasu przed szkodami wyrządzanymi przez zwierzynę leśną głównie sarnę, jelenia i dzika. Ochrona obejmuje działania gospodarcze zmierzające do ograniczenia szkód wyrządzanych głównie w uprawach leśnych i młodnikach lub do zminimalizowania wpływu tych szkód na przyszły wzrost i jakość drzewostanu.  Sposób zapobiegania tym szkodom polega na grodzeniu upraw, smarowaniu repelentami oraz palikowaniu cennych gatunków. Zimą podczas wykonywania pielęgnacji drzewostanów pozostawia się zwierzynie ścięte drzewa co znacznie ogranicza spałowanie młodników.

Ochrona lasu przed czynnikami abiotycznymi

Działania wynikające z wpływu czynników nieożywionych środowiska, na których powstanie człowiek z reguły nie ma wpływu. Podstawowymi zagadnieniami jest ochrona lasu przed szkodami powodowanymi przez wiatry i śnieg, która polega głównie na usuwaniu szkód powodowanych przez te czynniki oraz działaniach zmierzających do uzyskania jak największej odporności drzewostanów na skutki oddziaływania wiatru i opadów śniegu oraz ochrona lasu przed szkodami powodowanymi przez wody powierzchniowe. Położenie Nadleśnictwa Żmigród w bezpośrednim sąsiedztwie  Stawów Milickich oraz w dorzeczu rzek: Barycz, Orla oraz Młynówka Radziądzko-Sułowska skutkuje częstym zalewaniem terenów leśnych przez wody powierzchniowe.

Ochrona lasu przed szkodami pochodzenia antropogenicznego

Działalność zmierzająca do usuwania skutków i zapobieganiu szkodom powstającym w wyniku działalności człowieka. W Polsce, poza obszarami wydzielonymi, do lasu może wejść każdy. Niestety, nie wszyscy Polacy wiedzą, jak się zachować w lesie; roku na rok przybywa w nich również śmieci. Niestety lasy stają się dzikimi wysypiskami, zawalonymi dziesiątkami ton odpadków.

Lasy Nadleśnictwa Żmigród charakteryzują się najwyższym, I stopniem zagrożenia pożarowego. Największe natężenie występowania pożarów występuje wczesną wiosną, z powodu wypalania traw, oraz latem, ze względu na wysokie temperatury powietrza i niską wilgotność ściółki. Dopiero jesienią zagrożenie pożarowe znacznie się zmniejsza.  Straty powstałe w wyniku pożarów często są niewymierne. W płomieniach giną liczne gatunki fauny i flory łąkowej i leśnej, następuje zubożenie przyrody.

Bardzo ważnym czynnikiem kształtującym zagrożenie pożarowe w poszczególnych porach roku są warunki meteorologiczne, takie jak: opady atmosferyczne, prędkość i kierunek wiatru, natężenie promieniowania słonecznego, temperatury powietrza i wilgotności powietrza. W sezonie palności codziennie określany jest stopień zagrożenia pożarowego, podawany na godz. 9.00  i 13.00. Przy wystąpieniu III (najwyższego) stopnia zagrożenia pożarowego i utrzymującej się przez co najmniej pięć kolejnych dni wilgotności ścioły leśnej mierzonej o godz. 9.00  poniżej 10 proc. nadleśnictwo obligatoryjnie wprowadza zakaz wstępu do lasu.

fot. K. Tarka

Wieża p.poż. w leśnictwie Koniowo

 

fot. D. Kraśniewski

 

Wieża p.poż. w leśnictwie Wilkowo

Przez tereny leśne nadleśnictwa przebiegają ważne szlaki komunikacyjne – drogi krajowe i wojewódzkie oraz linia kolejowa, co przyczynia się do zwiększenia zagrożenia pożarowego. Problemem jest także bliskie sąsiedztwo wsi oraz łąk i pastwisk, z których część jest wiosną wypalana przez miejscową ludność.

Największe zagrożenie pożarowe na terenach leśnych spowodowane jest jednak nieprzestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych przez ludzi przebywających w lesie.Z ustawy o lasach wynika m.in., że w lasach i 100 metrów od nich nie można używać otwartego ognia.